این آزمایش به منظور بررسی کارایی علفکش متریبوزین (سنکور® WP 70%) در کنترل علفهای هرز مزرعه گندم در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 11 تیمار و سه تکرار در سالهای زراعی 1385- 1382 در دزفول اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد علفکشهای متریبوزین در 3 دز (21/0، 28/0 و 35/0 کیلوگرم مادة مؤثر در هکتار)، مخلوط متریبوزین + تری بنورون (گرانستار®DF 75%)، مخلوط متریبوزین + کلودینافوپ پروپارژیل(تاپیک®EC 8%)، یدوسولفورون متیل + مزوسولفورون متیل + مفن پایردی اتیل (شوالیه®WG 6%)، سولفوسولفورون (آپیروس®DF 75%)، مخلوط تری بنورون + کلودینافوپ پروپارژیل، آیوکسینیل (توتریل®SL 22.2%) و شاهد با علف هرز بود. ارزیابی کارایی علفکشها در کاهش تعداد کل علفهای هرز نشان داد که علفکشهای سولفوسولفورون، تیمارهای حاوی متریبوزین، مخلوط تری بنورون + کلودینافوپ پروپارژیل، یدوسولفورون متیل + مزوسولفورون متیل + مفن پایردی اتیل به اضافه سورفکتانت غیریونی سیتوویت و آیوکسی نیل به ترتیب بالاترین کارایی را داشتند. در مقایسه با شاهد با علفهرز، به طور متوسط، کاربرد تیمارهای متریبوزین به میزان 22 درصد باعث افزایش عملکرد دانه گندم شد. بر اساس نتایج این تحقیق برای کنترل علفهای هرز پهن برگ و باریک برگ و افزایش میزان محصول گندم کاربرد هر یک از علفکشهای متریبوزین در مراحل اولیه پنجهدهی گندم، آیوکسینیل، سولفوسولفورون، متریبوزین به میزان 28/0 کیلوگرم مادة مؤثر در هکتار، مخلوط متریبوزین + کلودینافوپ پروپارژیل، مخلوط تریبنورون + کلودینافوپ پروپارژیل و یدوسولفورون متیل + مزوسولفورون متیل + مفن پایردی اتیل به اضافه سورفکتانت غیریونی سیتوویت به میزانهای فوقالذکر توصیه میشود.