ارزیابی تاثیرکنه‌کش جی‌سی‌مایت در کنترل کنه تارتن دو نقطه‌ای،Tetranychus urticae ، و کنه حنایی گوجه فرنگی، Aculops lycopersici، در گلخانه‌

استفاده از آفت­کش‌های گیاهی در کنترل خسارت کنه­ها بخصوص در دوره میوه­دهی محصولات گلخانه ای موجب کاهش مخاطرات سموم آلی می­شود. تاثیر غلظت­های 3/0، 5/0 و 1 در هزار آفت­کش جی‌سی‌مایت با دوره کارنس کوتاه روی مراحل فعال جمعیت کنه تارتن دونقطه‌ای خیار و کنه حنایی گوجه فرنگی در مقایسه با دو کنه‌کش‌ هگزی تیازوکس (نیسورون) و آبامکتین (بایوک) به ترتیب با غظت های 5/0 و 75/0 در هزار و تیمار شاهد مطالعه گردید. طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی با شش تیمار، سه تکرار در ردیف­های 10 الی 20 متری بوته­های کشت شده انجام شد. ‌برای محلولپاشی تیمارها میانگین 5 کنه تارتن سطح زیرین برگ خیار و10 کنه حنایی در سطح یک سانتی مترمربع قسمت میانی سطح زیرین برگ گوجه فرنگی درنظر گرفته شد. نمونه­برداری از کنه‌های زنده و با جمع­آوری تصادفی تعداد 30 برگ در فواصل زمانی یک روز قبل و 1 روز (بجز خیار)، 3، 7 و 14 روز بعد از سمپاشی انجام گرفت. تجزیه آماری درصد تلفات تیمارها توسط نرم افزار SAS و برای گروه­بندی و مقایسه  آنها از آزمون چنددامنه­ای دانکن استفاده شد. نتایج درصد تلفات جمعیت کنه تارتن در تیمارها در هر نوبت نمونه­برداری اگرچه تفاوت آماری معنی­داری ایجاد نکرد ولی تاثیر غلظت­های 3/0 و 5/0 در هزار جی سی مایت در نوبت 3 روز، از تلفات 48/71% و 66/66% به ترتیب به بیش از 98% در نوبت 14 روز افزایش نشان داد. تاثیر غلظت­های 3/0 و 1 در هزار آن درکنترل جمعیت کنه حنایی از مقدار 82/60 % و 11/67% تلفات در یک روز بعد به ترتیب به مقدار  08/87% و 90/92% در نوبت هفت روز رسید  و در نوبت 14 روز  با کاهش تلفات همراه شد. مناسبترین زمان  موثر در محلولپاشی غلظت­های  جی­سی­مایت در ابتدای فعالیت جمعیت هر دو آفت کنه در شرایط گلخانه­ای می­باشد.