اندازه‌گیری باقیمانده گلیفوزیت در برنج با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا و جفت‌شده با آشکارساز آرایه دیودی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

2 بخش‌ تحقیقات آفت‌کش‌ها،‌ موسسه ‌تحقیقات‌ گیاه‌پزشکی کشور، سازمان ‌تحقیقات، ‌آموزش ‌و ‌‌ترویج ‌کشاورزی، تهران،‌ ایران.

چکیده

     گلیفوزیت علف­کشی است که به صورت گسترده­ پس از کاشت برای کنترل علف­های­هرز یا قبل از برداشت انواع مختلف محصولات کشاورزی در ایران و سراسر جهان مورد استفاده قرار می­گیرد. وزن مولکولی پایین، خصلت آمفوتری، قطبیت بالا و عدم حلالیت در حلال­های آلی مانع از استفاده از این حلال­ها برای استخراج آسان گلیفوزیت از بافت نمونه می­شود و از سوی دیگر عدم وجود گروه­های کروموفور یا فلوروفور در این ترکیبات امکان بکارگیری سیستم­های متداول اندازه­گیری به همراه آشکارسازهای رایج از قبیل فلوئورسانس و یا فرابنفش را محدود می­سازد. این مطالعه یک روش تجزیه­ای با حساسیت بالا و مبتنی بر کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا و با آشکارساز عمومی آرایه دیودی را برای تعیین باقیمانده گلیفوزیت در برنج که مبتنی بر مشتق­سازی پیش از ستون با استفاده از معرف فنیل ایزوتیوسیانات می­باشد، ارائه می­دهد. برای استخراج گلیفوزیت، مشتق­سازی با فنیل ایزوتیوسیانات انجام و جداسازی مشتق تیوفنیل کرباموئیل گلیفوزیت بر روی ستون با فاز معکوس 18C، طول موج آشکارساز nm 254 و سرعت جریان ml/min 1 از فاز متحرک شامل %70 آب (حاوی 1/0 درصد فرمیک اسید) و % 30 استونیتریل (حاوی 1/0 درصد فرمیک اسید) طی یک شویش گرادیانی بهینه­سازی شد. بررسی پاسخ­های آشکارساز در محدوده  μg/mL 5- 05/0  و ضریب همبستگی 9869/0 خطی بودن مطلوب را برای روش پیشنهادی اثبات نمود مقدار LOQ بدست آمده برابر با  μg/mL 05/0 است که با توجه به مقادیر  MRLهای ملی برای محصولات دیگر در محدوده قابل قبول قرار دارد. روش پیشنهادی فرایند مشتق­سازی ساده­ای را ارائه می­دهد که وابسته به بافت نبوده و برای سایر بافت­ها قابل تعمیم و کاربرد می­باشد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار