کارایی ترکیبات تجاری مخلوط بردو درکنترل بیماری سفیدک داخلی خیار گلخانه‌ای، Pseudoperonospora cubensis

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 محقق بخش گیاه پزشکی - مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی یزد

2 بخش بیماری های گیاهی

3 بخش تحقیقات بیماری‌های گیاهی، مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.

چکیده

سفیدک کرکی خیار ناشی از شبه قارچ، Pseudoperonospora cubensis،یکی از مهم­ترین بیماری­های این محصول در کشت‌های گلخانه­ای است که سالانه خسارت زیادی وارد می‌کند. در مطالعه حاضر کارایی چهار برند از مخلوط بردو در دو غلظت چهار و پنج در هزار به عنوان قارچ‌کش هدف و فلوپیکولید + پروپاموکارب هیدروکلراید (اینفینیتو®SC 68.75%) دو در هزار و سیازوفامید (رانمن® SC 400) نیم در هزار به عنوان قارچ‌کش‌های استاندارد در کنترل بیماری سفیدک داخلی خیار در استان­های تهران و مازندران در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار ارزیابی شد. محلول­پاشی کرت­های آزمایشی با مشاهده اولین علائم بیماری شروع و با فاصله هفت الی ده روز در استان تهران سه بار و در استان مازندران چهار بار تکرار شد. شاخص شدت بیماری براساس روش توماس و همکاران محاسبه و تجزیه آماری داده‌ها با نرم‌افزار SAS و مقایسه میانگین‌ها با آزمون چند دامنه‌ای دانکن انجام شد. مقایسه میانگین مرکب درصد شدت بیماری در استان­های تهران و مازندران نشان داد که قارچ‌کش‌های رانمن نیم در هزار، بردوتکس پنج در هزار و اینفینیتو دو در هزار با کاهش شدت بیماری به میزان 1/79 ، 8/75 و 8/72 درصد نسبت به شاهد آب‌پاشی، بیشترین کارایی را در کنترل بیماری داشتند. قارچ­کش‌های بردوکسین با دوز پنج درهزار، بردوتکس با دوز چهار درهزار، بردوسیف با دوز چهار و پنج درهزار و بردوفیکس با دوز پنج در هزار به ترتیب با 4/67، 3/65، 1/60، 2/62 و 2/59 درصد کاهش بیماری نسبت به شاهد آب­پاشی در رتبه بعدی قرار گرفتند. بنابراین به‌طور کلی می‌توان گفت دوزهای چهار و پنج در هزار قارچ‌کش‌های بردوتکس و بردوسیف و دوز پنج در هزار قارچ‌کش‌های بردوکسین و بردوفیکس برای کنترل بیماری سفیدک داخلی خیار از کارایی قابل قبولی برخوردار هستند.

کلیدواژه‌ها