ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ علف‌هرز ﻣﻬﺎﺟﻢ ﺳﻨﺒﻞ‌ﺁﺑﻲ، Eichhornia crassipes، در شهرستان بندرانزلی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

هیات علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان

چکیده

به­منظور کنترل علف­هرز مهاجم سنبل­آبی (Eichhornia crassipes Mart.)، دو آزمایش در استان گیلان در سال­های 1396 و 1397 انجام شد. آزمایش اول در تالاب­انزلی (رودخانه مرغک) با هدف ارزیابی کارایی علف­کش­های گلایفوسیت (SL, 41%) در مقادیر 2 و 3 لیتر در هکتار (دو بار کاربرد) با و بدون ماده افزودنی دشر (0.5%)، گلایفوسیت در مقادیر 2 و 3 لیتر در هکتار (دو بار کاربرد) با ماده افزودنی سولفات­آمونیوم (2%) و گلیفوزینات آمونیوم (SL 15%) در مقادیر 5/2 و 5 لیتر در هکتار انجام شد. آزمایش دوم در استخر (مزوکوزوم) با هدف مقایسه کارایی علف­کش­های گلایفوسیت 3 لیتر در هکتار (دو بار کاربرد) با و بدون سولفات­آمونیوم، گلیفوزینات­آمونیوم 5 لیتر در هکتار و بیس­پیریباک­سدیم (SC 12.5% و OF 10%) در مقادیر 200 و 300 میلی­لیتر در هکتار (دو بار کاربرد) انجام شد. کاربرد علف­کش­ها در زمان رشد فعال گیاه (قبل تا اوایل گلدهی) بود. ارزیابی چشمی تیمارها (EWRC)، نمونه­برداری از سنبل­آبی در زمان 30 روز پس از سمپاشی انجام شد و درصد کاهش وزن تر و خشک سنبل­آبی تیمارها نسبت به شاهد محاسبه گردید. نتایج ارزیابی چشمی دو آزمایش نشان داد که برترین تیمار، گلایفوسیت 3 لیتر در هکتار با 98 درصد کنترل بود، این تیمار در آزمایش دوم به­ترتیب موجب 56 و 64 درصد کاهش وزن تر و خشک سنبل­آبی، 30 روز پس از سمپاشی و نابودی کامل گیاه سه ماه پس از سمپاشی شد. علف­کش بیس­پیریباک­سدیم (OF 10%) 200میلی­لیتر در هکتار نیز به­ترتیب موجب 63، 33 و 56 درصد کنترل چشمی و کاهش وزن تر و خشک گیاه در زمان نمونه­برداری و نابودی کامل گیاه سه ماه پس از سمپاشی شد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار