شتهها از آفات مهم محصولات گلخانهای میباشند. در سالیان اخیر کنترل زیستی این آفت و سایر آفات گلخانهای مورد توجه قرار گرفته است. زنبور پارازیتوئید Aphidius colemani Viereck از مهمترین دشمنان طبیعی شتهها است. در این تحقیق، اثر حشرهکش ایمیداکلوپرید (SC 350) به دو روش تیمار آب آبیاری و محلولپاشی در سه غلظت مزرعهای (7/0 در هزار)، یک و نیم برابر غلظت مزرعهای (1 درهزار) و نصف غلظت مزرعهای (35/0 در هزار) به همراه تیمار شاهد روی مرحله حشره کامل با استفاده از طرح پایهی بلوک کامل تصادفی با 4 تکرار بررسی شد. همچنین به دلیل تلفات بالای غلظتهای مورد آزمایش، آزمایشات زیست سنجی حشرات کامل به روش تماسی انجام شد. مقادیرLC50 و LC25 ایمیداکلوپرید برای حشرات کامل بترتیب 028/0 و 012/0 گرم ماده موثره بر لیتر برآورد گردید. بنابر نتایج روش محلولپاشی، غلظتهای 350، 700 و 1000پی پی ام بهترتیب سبب تلفات 95، 100 و 100 درصدی حشرات کامل زنبورهای پارازیتوئید شدند. در روش تیمار با آب آبیاری، در همه غلظتها مرگ و میر کمتر از 10 درصدی مشاهده شد. بنابر طبقهبندی به روش IOBC این حشرهکش در گروه حشرهکشهای کم خطر قرار گرفت. بنابر نتایج، حشرات کامل این زنبور به حشرهکش ایمیداکلوپرید حساسیت بالایی نشان دادند، بنابراین زمانی که تراکم جمعیت حشرات کامل در گلخانه بالا است بایستی از سمپاشی با این ترکیب خوداری نمود.
گل محمدی, غلامرضا. (1394). مطالعه اثر حشرهکش ایمیداکلوپرید (SC 350) روی زنبور پارازیتوئیدAphidius colemani Viereck در شرایط آزمایشگاهی. آفت کش ها در علوم گیاه پزشکی, 2(جلد 2 شماره 1), 44-51. doi: 10.22092/jppps.2015.101312
MLA
غلامرضا گل محمدی. "مطالعه اثر حشرهکش ایمیداکلوپرید (SC 350) روی زنبور پارازیتوئیدAphidius colemani Viereck در شرایط آزمایشگاهی". آفت کش ها در علوم گیاه پزشکی, 2, جلد 2 شماره 1, 1394, 44-51. doi: 10.22092/jppps.2015.101312
HARVARD
گل محمدی, غلامرضا. (1394). 'مطالعه اثر حشرهکش ایمیداکلوپرید (SC 350) روی زنبور پارازیتوئیدAphidius colemani Viereck در شرایط آزمایشگاهی', آفت کش ها در علوم گیاه پزشکی, 2(جلد 2 شماره 1), pp. 44-51. doi: 10.22092/jppps.2015.101312
VANCOUVER
گل محمدی, غلامرضا. مطالعه اثر حشرهکش ایمیداکلوپرید (SC 350) روی زنبور پارازیتوئیدAphidius colemani Viereck در شرایط آزمایشگاهی. آفت کش ها در علوم گیاه پزشکی, 1394; 2(جلد 2 شماره 1): 44-51. doi: 10.22092/jppps.2015.101312