اثر قارچکش ایمینواکتادین تریس (بلکیوت® WP 40%) در کنترل بیماری سفیدک پودری خیار با عامل Golovinomyces cichoracearum طی سالهای 91-1390 در شرایط مزرعه در کرج بررسی شد. آزمایش با شش تیمار و چهار تکرار شامل بلکیوت بهمیزان 5/0، 75/0 و یک کیلوگرم در هکتار بهعنوان قارچکش هدف و قارچکشهای کاراتان (دینوکاپ® EC 35%) به میزان دو لیتر و سولفور (تیوویت®WG 80%) بهمیزان سه کیلوگرم در هکتار بهعنوان قارچکشهای مرجع و شاهد بدون سمپاشی، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی اجرا شد. برای هر کرت آزمایشی ده سطح فرضی بهطور تصادفی انتخاب و شماره‌گذاری شد. سمپاشی کرت‌های آزمایشی با مشاهده اولین علائم بیماری آغاز و تا رسیدن شاهد به حداکثر آلودگی ممکن (100-75 درصد در الگوی هورسفال و بارات)، با فاصله 5، 7، 10 و 14 روز ادامه یافت. در ارزیابی اثر تیمارها در پیشگیری از بیماری سفیدک پودری، شاخص شدت بیماری (DSI) هرکدام از سطوح فرضی قبل از هر سمپاشی بر اساس درصد پوشش بیماری (FPP) تعیین و در یکی از گروه‌های تعریف شده 7-1 بر اساس الگوی اصلاح شده هورسفال و بارات قرار گرفت. مساحت زیر منحنی پیشرفت بیماری و اثربخشی تیمارها محاسبه شد. تجزیه واریانس داده‌ها در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با استفاده از نرمافزار SAS نشان داد اختلاف معنی‌داری بین تیمارها در سطح 1درصد وجود دارد. مقایسه میانگین‌ها در آزمون چند دامنهای دانکن نشان داد که تیمارهای بلکیوت 75/0 و یک کیلوگرم در هکتار بیشترین تأثیر را در کنترل بیماری داشته و بیماری را بهترتیب بهمیزان 91/87 و 23/88 درصد نسبت به شاهد بدون استفاده از قارچکش کاهش دادند.
)